Dat heb ik weer

Ter hoogte van Koln en dus nog uren te gaan voordat ik Stutgart heb bereikt voor een overstap, stapte er een tienermoeder in met een baby van amper 3 weken oud en een schreeuwend 1 jarig jongetje erbij, inclusief een oma die minstens 10 jaar jonger is dan ik ben. Duobuggy midden in het gangpad en een zak met minstens 4 lauwwarme menuutjes in een bruine papieren tas met de bekende gele M erop. En ja hoor, wat ik al mijlenver zag aankomen, ze gaan pal tegenover mij en naast mij zitten.. Baby op de schoot alsof het een lappenpop is en het jongetje naast zich gepropt. De oma aan de andere kant valt meteen in slaap. Daar zit ik dan ingekemd tussen een heleboel bruin mensenvlees en dan niet van het magerste soort.

Het wordt nog mooier als ze na een uurtje ofzo (ik begin er net een beetje aan te wennen) probeert, half verborgen achter een groezilig wit/geel fleecedekentje, de baby de borst te geven zodanig dat ik niets kan zien van haar, voor mij toch wel erg zichtbare, kwabberige vetrollen. Na even gefrommel hoor ik door de smakkende babygeluidjes dat het gelukt is. De rest van de reis?..... wordt vervolgd.